Biologisch afbreekbare tas van katoenpapier met ritssluiting en ophanggat

Alles over de papieren zak: zijn geschiedenis, uitvinders en typen vandaag

De grote bruine papieren zak heeft een lange, interessante geschiedenis.

Bruine papieren zakken zijn een vaste waarde geworden in ons dagelijks leven: we gebruiken ze om boodschappen mee naar huis te nemen, onze aankopen in warenhuizen mee te nemen en de lunch van onze kinderen in te pakken.Retailers gebruiken ze als een leeg canvas voor hun merkproductverpakkingen.Creatieve trick-or-treaters dragen ze zelfs als maskers voor Halloween.Het is gemakkelijk om te vergeten dat iemand ze lang geleden moest uitvinden!

De vernieuwers die ons de papieren zak gaven

Eeuwenlang waren zakken gemaakt van jute, canvas en jute de belangrijkste methode om goederen in het Britse rijk vast te houden en te verplaatsen.Het belangrijkste voordeel van deze materialen was hun stevige, duurzame aard, maar de productie ervan bleek zowel tijdrovend als duur te zijn.Papier daarentegen kon tegen veel lagere kosten worden geproduceerd en werd al snel het materiaal bij uitstek voor draagbare tassen langs handelsroutes.

Sinds de introductie in de jaren 1800 heeft de papieren zak talloze upgrades ondergaan dankzij een paar slimme vernieuwers.In 1852 vond Francis Wolle de eerste machine uit om papieren zakken in massa te produceren.Hoewel de papieren zak van Wolle meer op een grote postenvelop leek dan op de steunpilaar van de supermarkt die we tegenwoordig kennen (en dus alleen kon worden gebruikt om kleine voorwerpen en documenten mee te sjouwen), was zijn machine de katalysator voor het reguliere gebruik van papieren verpakkingen.

De volgende belangrijke stap voorwaarts in het ontwerp van de papieren zak kwam van Margaret Knight, een productieve uitvinder die toen voor de Columbia Paper Bag Company werkte.Daar realiseerde ze zich dat tassen met een vierkante bodem, in plaats van Wolle's envelopontwerp, praktischer en efficiënter in gebruik zouden zijn.Ze creëerde haar machine voor het maken van papieren zakken in een industriële winkel, waarmee ze de weg vrijmaakte voor het wijdverbreide commerciële gebruik van papieren zakken.Haar machine bleek zo winstgevend dat ze haar eigen bedrijf zou oprichten, de Eastern Paper Bag Company.Als je eten mee naar huis neemt uit de supermarkt of een nieuwe outfit koopt in het warenhuis, pluk je de vruchten van Knight's arbeid.

Deze tassen met vierkante bodem misten nog een klassiek onderdeel van de papieren tas die we tegenwoordig kennen en waar we van houden: geplooide zijkanten.We kunnen Charles Stillwell bedanken voor deze toevoeging, waardoor de tassen opvouwbaar en dus gemakkelijker op te bergen zijn.Het ontwerp van Stillwell, een werktuigbouwkundig ingenieur, staat algemeen bekend als de SOS-tas of 'zelfopenende zakken'.

Maar wacht - er is meer!In 1918 kwamen twee St. Paul-kruideniers, Lydia en Walter Deubener genaamd, met een idee voor nog een verbetering van het oorspronkelijke ontwerp.Door gaten in de zijkanten van papieren zakken te ponsen en een touwtje vast te maken dat ook dienst deed als handgreep en bodemversteviging, ontdekten de Deubeners dat klanten bijna 20 kilo voedsel in elke zak konden dragen.In een tijd waarin zelfbediening de thuisbezorging verving, bleek dit een cruciale innovatie.